امروز در فضا: اسکات کلی پس از یک سال از فضا بازگشت - وبلاگ ساعت گلورایا

به گزارش وبلاگ ساعت گلورایا، اسکات کلی بعد از یازده ماه اقامت در ایستگاه فضایی و انجام آزمایش ها و مطالعات فراوان، مارس 2016 به زمین بازگشت.

1 مارس 2016، اسکات کلی، فضانورد ناسا پس از گذراندن تقریباً یک سال تمام در ایستگاه فضایی بین المللی، به زمین بازگشت و رکورد طولانی ترین پرواز فضایی به وسیله یک آمریکایی را شکست.

طرح این سفر از سال 2012 آغاز شده بود؛ در آن موقع ناسا و آژانس فضایی روسیه تصمیم گرفتند تا دو نفر را برای آزمایش اقامت طولانی مدت و تمرین اقامت انسان در فضا، به این سفر بفرستند. ناسا در این پژوهش کوشش کرد تا تأثیرات حضور طولانی مدت در فضا را بر بدن یک فضانورد به دقت زیر نظر بگیرد. اسکات کلی 340 روز را به این منظور در ایستگاه فضایی بین المللی گذراند.

نتایج این پژوهش در سفر انسان به مریخ مورد استفاده قرار خواهند گرفت و دانشمندان سعی در مطالعه و رفع کردن این اثرات دارند. ناسا پیش از آنکه برای زندگی یکساله اسکات کِلی در ایستگاه بین المللی فضایی تصمیم بگیرد، بعضی فناوری های زمینی را به آسمان برد. از مهم ترین آن ها می توان به راه اندازی خدمات اینترنتی در فضا اشاره نمود.

اسکات در طول دوران حضورش در فضا از خون و ادرارش برای مطالعه نمونه برداری کرد، با انجام بازی های کامپیوتری قدرت حافظه و عکس العملش را می سنجید و عملکرد چشمانش را بررسی می کرد.

در ابتدا قرار بود این مطالعه تنها روی تغییرات زیستی بدن اسکات کلی انجام گردد. اما با پیشنهاد خود او، برادر دوقلویش، مارک کلی نیز وارد این پژوهش شد تا پروژه مطالعه دوقلو های ناسا شکل بگیرد.

فضانوردان و دوقلو های همسان ناسا

باتوجه به این که مارک و اسکات دوقلو های همسان هستند، می توان گفت که تقریباً هر تغییر ژنتیکی در بدن اسکات بر اثر حضور در فضا بوده است.

ایستگاه فضایی حدود 400 کیلومتر با زمین فاصله دارد و اقامت طولانی مدت در شرایط بی وزنی به طور قطع تغییرات زیادی روی مکانیزم بدن انسان ایجاد خواهد نمود. بااین حال تأثیرات تشعشعات و تابش ها روی فضانوردان در سفر به مریخ هشت برابر تأثیرشان در ایستگاه بین المللی خواهد بود. 200 دانشمند از 30 استان آمریکا درگیر بررسی داده های جمع آوری شده از پروژه برادران کلی بودند. آن ها دو سال پس از سرانجام مأموریت مقاله جامعی درمورد یافته هایشان منتشر کردند.

بازگشت اسکات کلی به زمین

اسکات کلی بعد از یازده ماه اقامت در ایستگاه فضایی و انجام آزمایش ها و مطالعات فراوان، عصر مارس 2016 به وقت قزاقستان در خاک این کشور به زمین بازگشت. او که در آن موقع 52 سال داشت، همراه دو همکار روسی اش با کپسول سایوز فرود آمد.

فضانورد ناسا اسکات کلی (سمت چپ) و فضانورد روسی میخائیل کورنینکو پس از نزدیک به یک سال زندگی در ایستگاه فضایی بین المللی، برای اولین بار در 340 روز از هوای تازه لذت بردند. این تصاویر پس از فرود گرفته شده است.

به محض انتقال اسکات به مرکز فضایی جانسون، آزمایش روی شرایط فیزیکی و شرایط بدنی او آغاز شد. این آزمایش ها ضروری و بسیار مفید واقع شدند.

نتایج مأموریت و تأثیر آن روی اسکات کلی

در طول 25 ماه، آزمایشگاه هایی در سراسر ایالات متحده شرایط فیزیکی و ذهنی اسکات کلی را مورد بررسی قرار دادند. مایک کلی، برادر او هم تحت آزمایش ها و نمونه برداری های مشابه نهاده شد.

تابش پرتو های مضر، شرایط بی وزنی، رژیم غذایی محدود، زمان بندی خواب متفاوت و حبس شدن در فضای ایستگاه شرایط زندگی در فضا را سخت می نمایند. شاید به همین خاطر هم بدن اسکات نسبت به برادرش تغییرات ژنتیکی، فیزیکی و روانی متعددی را تجربه نموده بود. بااین حال بیشتر آسیب های بدن اسکات با بازگشت به زمین آغاز به بهبود کردند و ناسا به این نتیجه رسید که بیشتر تغییراتی که در فضا و روی بدن انسان اتفاق می افتند، دائمی نیستند.

اما آسیب هایی که در اثر تابش های فضا به دی ان ای اسکات کلی وارد شده بود، نگران نماینده بود و دلیل جهش های ژنتیکی بدن او محسوب می شد. جهش های ژنتیکی خطر اضطراری برای فضانوردان ایجاد نمی کند، اما ممکن است خطر ابتلا به سرطان را در آن ها افزایش دهد.

البته این تحقیق نقطه ضعف هایی هم داشت؛ از آنجایی که محققان تنها دو انسان دوقلوی همسان را بررسی نموده اند نمی توان اطلاعات را به تمام فضانوردان تعمیم داد. اما با وجود ضعف ها، این پژوهش جزو کامل ترین مطالعه هایی بود که تا به امروز روی یک فضانورد صورت گرفته است.

منبع: دیجیاتو