چرا کانادا از قافله رشد و توسعه جهانی عقب مانده است؟
به گزارش وبلاگ ساعت گلورایا، کانادا به ندرت در صدر اخبار جهانی قرار می گیرد و وقتی هم که به صدر اخبار می آید غالبا در خصوص خبر های سلبریتی هایی همانند جاستین بیبر، سلین دیون و دریک اتفاق می افتد. برای کشوری با حدود 40 میلیون جمعیت، که تقریبا به میزان جمعیت استان کالیفرنیا آمریکاست، بودن در کانون توجه جهانی از زاویه سلبریتی های مشهور اتفاق بدی نیست؛ اما در حالی که ممکن است این کشور در عرصه موسیقی پاپ و رپ از انتظارات فراتر رود، در صحنه اقتصاد بین المللی به نسبت پتانسیل گسترده اش، حرفی برای گفتن ندارد.
به گزارش عصرایران، روزنامه فایننشال تایمز در گزارشی با اشاره به عقب ماندگی کانادا از کاروان رشد و توسعه جهانی و بهره وری پایین در این کشور وسیع بر خلاف ظرفیت های زیادی که دارد، نوشت:
کانادا از نظر مساحت، دومین کشور بزرگ جهان با طولانی ترین خط ساحلی است. این کشور در ساحل اقیانوس های وسیع آرام و اطلس، دارای مزیت های تجاری بزرگی است، در کنار دسترسی به قطب شمال که تا حد زیادی به عنوان یک ظرفیت بزرگ دست نخورده در شمال این کشور به جای مانده است.
کانادا یک صادر نماینده خالص انرژی است. این کشور سومین ذخایر بزرگ اثبات شده نفت را دارد و پنجمین فراورینماینده بزرگ گاز طبیعی است -، اما بعلاوه دارای ذخایر بزرگی از مواد معدنی حیاتی برای انتقال به دوران انرژی سبز است و البته با بزرگترین اقتصاد جهان (ایالات متحده) مرز هایی طولانی دارد.
با هر معیاری، جغرافیای کانادا نشان می دهد که می تواند یک نیروگاه مالی باشد. اما کمتر ناظری تا به حال در خصوص آن با این عبارات صحبت می نماید. با شاخص برابری قدرت خرید اقتصاد کانادا پس از ترکیه، ایتالیا و مکزیک در رتبه پانزدهم جهانی از نظر مقدار واقع شده است.
سازمان همکاری و توسعه مالی (OECD) رشد سرانه فراوری ناخالص داخلی کانادا تا سال 2060 را کمترین مقدار در میان کشور های پیشرفته پیش بینی نموده است.
کانادا در شروع قرن بیستم شکوفا شد. شهرک ها رشد کردند، صنعتی سازی شروع شد، سرمایه گذاری خارجی از بریتانیا و ایالات متحده وارد این کشور شد. در سال 1904، ویلفرد لوریه، نخست وزیر وقت کانادا، پیش بینی کرد که قرن بیستم قرن توسعه کانادا خواهد بود.
با این حال، تحولات پس از جنگ جهانی دوم جای خود را به دوره های تورم بالا، افزایش کسری بودجه و قیمت های پایین کالا داد.
پیش بینی لوریه برای قرن گذشته درست نبود و تا کنون برای قرن بیست و یکم هم درست نیست: گزارش PwC جهان در سال 2050 پیش بینی می نماید که کانادا تا اواسط قرن به رتبه 22 امین اقتصاد جهان سقوط می نماید.
بهره وری ضعیف در مرکز چالش های رشد این کشور است. یک کارگر کانادایی در عرض یک ساعت تنها به مقدار 70 درصد یک کارگر آمریکایی فراوری می نماید. بر اساس داده های سال 2022، این مقدار کمتر از منطقه یورو و حتی بریتانیا هم است. بسیاری انتظار داشتند که اقتصاد غنی از منابع کانادا با پیشرفت جهانی شدن منتفع گردد، اما بهره وری نسبی نیروی کار آن در واقع از سال 2000 به طور متناوب کاهش یافته است.
کانادا به شدت سیاست تجارت آزاد را دنبال نموده است. در حال حاضر تنها کشور عضو گروه جی هفت (7 کشور صنعتی جهان) است که چنین توافقاتی را با سایر اعضای G7 دارد، اما نتوانسته از این مزیت استفاده کند.
استفان براون اقتصاددان در موسسه کاپیتال اکونومیکس می گوید: دو مورد از محرک های اصلی رشد مالی اقتصاد - منابع طبیعی و فراوری - در سال های اخیر به علت ترکیبی از موانع نظارتی سخت تر و افزایش رقابت از خارج روبرو بوده اند و به رشد و توسعه لازم نرسیده اند.
محققان مرکز بهره وری و رفاه HEC Montreal استدلال می نمایند که صنعت کانادا به مقدار کافی قوی نیست که بتواند در سطح جهانی رقابت کند. در واقع، وسعت زیاد کشور، جغرافیای کوهستانی و قوانین مختلف و متفاوت استان های کانادا ممکن است مانع رقابت، سرمایه گذاری و نوآوری در بین شرکت های آن گردد.
شورای بازرگانی آلبرتا تخمین می زند که این موانع تجارت داخلی معادل افزودن تعرفه ای 6.9 درصدی بر کالا های فراوریی این کشور است. تدابیر محافظه کارانه اغلب صنعت کانادا را تحت فشار قرار داده است.
یکی از عمده ترین موانع رشد و توسعه کانادا در کمی جمعیت این کشور علی رغم وسعت بسیار بزرگ آن است. کانادا یکی از کم تراکم ترین کشور های جهان به لحاظ جمعیتی است. نرخ باروری آن به شدت کاهش یافته است و افراد کافی برای سرمایه گذاری روی ظرفیت های بزرگ مالی خود را ندارد.
بعلاوه به نظر می رسد اولویت های کانادا هم با دیگر کشور ها متفاوت باشد. کانادا از نظر شاخص های سلامت، آموزش و رضایت از زندگی در رتبه بالایی واقع شده است. شهر های پیشرو آن مانند کلگری، ونکوور و تورنتو، از برترین شهر های جهان برای زندگی در نظر گرفته می شوند.
جذابیت کانادا به عنوان مکانی برای زندگی و باز بودن آن برای مهاجرت به این معنی است که زمینه برای تغییر مسائل جمعیتی آن وجود دارد. سال گذشته، این کشور به بالاترین نرخ رشد سالانه جمعیت در بیش از 60 سال گذشته دست یافت که بخشی از آن به علت کوشش های دولت برای جذب مهاجران بود.
تغییرات آب و هوایی نیز تقاضا برای منابع بزرگ مس و نیکل آن را افزایش داده است. ذوب شدن قفسه یخی قطب شمال هم می تواند فرصت های تجاری جدیدی را برای منطقه ها شمالی کانادا باز کند.
هر چند که بالا رفتن در جدول فراوری ناخالص داخلی در جهان برای هیچ کشوری اولویت صرف نیست و واضح است که سبک زندگی کانادایی در سرتاسر جهان - و نه فقط در کشور های در حال توسعه - مورد علاقه است؛ با این حال، تا زمانی که روند فعلی در بهره وری ادامه داشته باشد، استاندارد های زندگی در کانادا کاهش می یابد و پتانسیل بزرگ مالی آن پنهان می ماند و این هم مایه شرمساری برای اقتصاد جهانی و هم برای هزاران نفری است که در پی زندگی بهتر به آنجا می روند.
منبع: فرارو