سریع و داغ، کند و بی فایده؛ چرا شارژ سریع گوشی مطابق میل مان نیست؟ - وبلاگ ساعت گلورایا

به گزارش وبلاگ ساعت گلورایا، خیلی کند، خیلی داغ، کاملا غیر قابل تحمل! این ها صفت هایی هستند که در رابطه با بسیاری از شارژرهای سریعی که برای گوشی های هوشمند امروزی مورد استفاده قرار می گیرند می توان بیان نمود. اگر در پی خرید یک گوشی با شارژر سریع هستید که از این حیث شرایط خوب و رضایت بخشی داشته باشد، گزینه هایتان نسبتا محدود است. اما چرا شارژ سریع گوشی معمولا مطابق میل مان نیست؟

شارژر سریع راه چارهی است که شرکت های فراورینماینده گوشی های هوشمند برای اینکه کاربران بتوانند خیلی سریع گوشی خود را از حالت خاموش یا شارژ کم، دوباره برای کار آماده نمایند، در نظر گرفته اند. اما بعد از این همه سال فعالیت در زمینه فراوری گوشی هایی با پشتیبانی از شارژر سریع و معطوف کردن توجهات بسیار زیاد به این فناوری مجذوب کننده، فقط شرکت های محدودی هستند که توانسته اند آنچه را که می توان رضایت کاملی از آن داشت را فراوری نمایند.

یعنی شارژرهایی که نه خیلی کند هستند، نه آنقدر سریع که گوشی و شارژر با هم داغ شوند و نه آنقدر کند که عملا کاربر قید آن ها را بزند (مثل شارژرهای 5 واتی بسیاری از گوشی های اپل). مهم نیست در پی یک گوشی مالی هستید یا میان رده و یا حتی پرچم دار؛ با سه گزینه طرف هستید؛ یا شارژر خیلی سریعی درون بسته بندی وجود دارد که معمولا باعث داغ شدن هم می گردد؛ یا شارژر موجود درون جعبه با ظرفیت باتری هماهنگ نیست و سرعت پایینی دارد؛ یا اصلا شارژری درون جعبه وجود ندارد و در نتیجه مجبور خواهید شد به صورت جداگانه برای آن هزینه کنید. در خصوص کیس آخر هم دو مورد وجود دارد؛ یا شارژر سریع است یا کند.

در برابر تمام این احتمالات، فقط یک احتمال وجود دارد؛ وجود شارژری با سرعت مناسب درون بسته بندی گوشی که اگر جز کاربران خوش شانس باشید، همچین محصولی نصیبتان خواهد شد. پرسشی که به وجود می آید این است؛ آیا واقعاً فراوری شارژری که بتواند خیلی سریع و بدون مشکل گوشی را شارژ کند، تا این مقدار برای شرکت ها سخت شده که توانایی ساخت گوشی های تاشو را دارند اما از پس یک آداپتور باکیفیت بر نمی آیند؟

برندهای قوی، شارژرهای ضعیف!

مسئله ای که اکنون در بازار گوشی های هوشمند با آن طرف هستیم، برندهایی هستند که در صدر جدول قرار دارند؛ چه از لحاظ محبوبیت، چه از لحاظ فروش و چه از لحاظ کیفیت. برای مثال شما اپل را در نظر بگیرید و گوشی های جدیدی این شرکت از سری آیفون 14. در این سری 4 مدل آیفون وجود دارد که برای خرید آن ها باید حداقل 800 و حداکثر بیش از 1500 دلار پرداخت کنید. اما این گوشی ها که کاربران زیادی هم از آن ها استفاده می نمایند، با چه سرعتی شارژ می شوند و چه تضمینی به کاربران می دهند که پس از تخلیه کامل شارژ، در مدت زمان کوتاهی برای استفاده تا انتها روز در دسترس خواهند بود؟

نکته جالب و خنده دار اینجاست که به خاطر حفاظت از محیط زیست، آداپتور این گوشی ها کاملا از درون جعبه حذف شده و باید به صورت جداگانه با قیمت نسبتا قابل توجهی این شارژرها را بخرید. این موضوع را به خاطر نیت به ظاهر خیری که وجود دارد می توان هضم کرد اما موضوع زمانی خنده دارتر می گردد که بدانید شارژری که این گوشی ها از آن پشتیبانی می نمایند فقط 20 وات یا در برترین حالت 27 واتی است.

اگر تحمل یادآوری یک موضوع دیگر را هم دارید باید بگوییم این گوشی ها حتی استاندارد جهانی پورت شارژر را هم ندارند و همچنان از همان پورت قدیمی و نسبتا کند (در مقایسه با Type-C) لایتنینگ بهره می برند. همین موضوع سبب شده آیفون 14 پرو مکس با باتری 4323 میلی آمپر ساعتی خود که رکورددار نگهداری شارژ در بین گوشی های آیفون است، ساعت ها طول بکشد تا به طور کامل شارژ گردد.

تمایل اپل برای فروش لوازم جانبی خیلی زیاد است اما نکته جالب اینجاست که مگ سیف به عنوان یکی دیگر از انواع شارژرهایی که آیفون ها از آن پشتیبانی می نمایند، آنقدر کند هستند که شاید کاربران فقط به خاطر جنبه تزئیناتی آن را خریداری نمایند چون عملا با آن سرعت هیچ کاربردی ندارد.

اگرچه آیفون ها فوق العاده باکیفیت هستند و شکی در این موضوع نیست، پردازنده بی نظیری دارند، دوربین های فوق العاده باکیفیت، نمایشگرهایی با کیفیت نفسگیر و خیلی موارد خوب دیگر، اما شارژر آن ها آنقدر کند است که اصلا نمی توان روی آن حساب کرد و آیفون را به کاربرانی پیشنهاد داد که در واقع پاوریوزر خطاب می شوند (کسانی که استفاده زیادی از گوشی دارند).

مثل اپل، سامسونگ و گوگل را داریم. شرکت هایی که برترین گوشی شان در حال حاضر از شارژر با سرعت 45 و 23 وات پشتیبانی می نمایند. یعنی گلکسی S23 اولترا با سرعت 45 وات و گوگل پیکسل 7 پرو با سرعت 23 وات. حال شما برای خرید این گوشی ها باید بیش از 1000 دلار هم هزینه کنید. جالب اینجاست که شارژر 45 واتی سامسونگ عملا تفاوت چشمگیری با مدل 25 واتی ندارد و شما فقط چند دقیقه از کارتان جلوتر خواهید بود. یعنی این تفاوت 20 واتی عملا برای فریب فکر کاربران است تا اینکه در عمل تأثیر خاصی داشته باشد.

از طرفی شارژر 23 واتی گوگل هم در مقایسه با همان شارژر 18 واتی قدیمی این شرکت خیلی اختلاف سرعت فاحشی ندارد. درباره گوگل که اوضاع خیلی بدتر هم هست چون پیکسل 7a با همان شارژر 18 واتی با استاندارد USB PD هم هنگام شارژ داغ نموده و کندتر شارژ می گردد. جدول بالا به خوبی گویای این مسئله هست و می توانید ببینید چقدر دمای پیکسل 7

همین موضوع سبب شده از خودمان بپرسیم چرا این شرکت ها تا این مقدار در بحث شارژر سریع محتاط ظاهر می شوند؟ استفاده از یک شارژر کند که اگرچه داغ نمی نماید ولی مدت زمان زیادی طول می کشد تا بتواند گوشی را شارژ کند اصلا جالب نیست و نمی توان آن را مطابق با پیشرفت فناوری در عصر کنونی دانست.

تئوری می گوید استفاده از شارژرهایی با سرعت بسیار بالا نه تنها باعث داغ شدن دستگاه و خود شارژر می گردد بلکه جریان بالا طول عمر باتری را هم کاهش می دهد؛ به خصوص اگر از سلول های بی کیفیت و مقرون به صرفهی در آن ها استفاده گردد. اما آیا سامسونگ، گوگل و اپل نمی توانند از شارژرهای نسبتا سریع تری در گوشی های خود استفاده نمایند، که هم مسئله ای از بابت داغ شدن نداشته باشد و هم به مقدار شارژرهای کنونی خودشان کند نباشد؟

آنچه که بیشتر باعث جلب توجه منتقدین به این قسمت شده کاری است که خود شرکت ها آغازنماینده اش بوده اند. آن ها معتقدند باید بتوان تا 5 سال باید روی توانایی های یک گوشی حساب کرد. اما باتری ها را غیر قابل تعویض نموده اند. یعنی اگر از شارژرهای بسیار سریع هم بهره ببرید و بپذیرید که استفاده از آن ها ممکن است در درازمدت باعث کاهش عمر مفید باتری گردد، شانسی برای تعویض بدون دردسر آن نخواهید داشت و باید با پرداخت هزینه های زیاد، آن را به دست یک فنی کار بسپارید.

غیر قابل تعویض بودن باتری سبب شده کاربران نتوانند ریسک استفاده از شارژر سریع را بپذیرند چون در صورت خرابی باتری با مسائل زیادی روبرو خواهند شد. البته این انتقادها به نظر می رسد کارگشا بوده چون ظاهرا اتحادیه اروپا قانونی را وضع نموده که از سال 2027، شرکت ها موظف هستند گوشی هایی با باتری قابل تعویض به وسیله کاربر طراحی نمایند. حال باید دید این تغییر چه دگرگونی در تصمیمات شرکت ها در قبال شارژرهای سریع ایجاد می نماید.

چینی ها، پیشتاز فناوری شارژ سریع گوشی

در این بین، فقط شرکت های چینی هستند که بدون واهمه، فناوری شارژ سریع را تا جایی به بلوغ رسانده اند که شارژ گوشی از 0 تا 100 به مقدار نوشیدن یک قهوه صبحگاهی طول می کشد. آن ها آنقدر در این زمینه سریع پیشرفت نموده اند که حتی ادعا می نمایند باتری گوشی پس از حداقل 800 بار (بعضی از شرکت ها ادعای بیشتری هم دارند)، باز هم بیش از 80٪ عمر خود را حفظ می نماید و این یعنی باتری گوشی به راحتی تا سه سال دوام می آورد.

شارژرهایی که اکنون به وسیله شرکت های چینی فراورینماینده گوشی های هوشمند نظیر شیائومی، وان پلاس، هواوی، اوپو و… فراوری می شوند آنقدر سریع هستند که حتی از لحاظ بی سیم، از سریع ترین شارژرهای سیمی شرکت های مطرحی چون گوگل، سامسونگ و اپل سریع تر گوشی را شارژ می نمایند. از جمله این شارژرها می توان به نمونه های سیمی 67، 90، 100، 150 و حتی 200 واتی اشاره نمود.

گوشی هایی نظیر شیائومی 13 اولترا که از شارژر سریع 90 واتی بهره می برد، در مدت کمتر از 40 دقیقه شارژ خواهد شد. آن هم با باتری 5000 میلی آمپر ساعتی. اگرچه شرکت سازنده به صورت خیلی حرفه ای توانسته جریان و ولتاژ را به گونه ای تنظیم کند که فرایند شارژ به بهینه ترین شکل ممکن صورت بگیرد و معتقد است این کار بدون اینکه آسیبی به باتری گوشی وارد گردد انجام می گردد اما با مشاهده جدول بالا می توانید ببینید که در واقع چه اتفاقی می افتد و چقدر از توان شارژر کاسته می گردد.

معایب شارژ سریع گوشی

شارژ سریع گوشی بسیار مجذوب کننده و دوست داشتنی است و ایده جالبی به نظر می رسند اما بدون ایراد هم نیستند. برای آغاز باید بگوییم این نوع شارژرها معمولا زیاد داغ می نمایند چرا که در لحظه باید جریان زیادی را به باتری گوشی منتقل نمایند و در نتیجه باتری اگر هماهنگ با شارژر ساخته نگردد، فشار زیادی را متحمل شده و داغ می نماید. داغ کردن نه تنها در درازمدت به خود باتری صدمه می زند بلکه سبب می گردد فرایند شارژ کند گردد. این یعنی شما به ظاهر شارژر مثلا 120 واتی دارید اما در عمل می بینید که گوشی دارد با سرعت 90 وات شارژ می گردد تا از داغی بیش از حد جلوگیری گردد.

بسیاری از وب سایت هایی که به کار آنالیز گوشی های هوشمند مشغول هستند، روی گوشی های مختلف با شارژرهای سریع تست های زیادی را صورت داده اند که در بسیاری از آن ها، به ندرت محصولی مشاهده شد که بتواند با سرعت اعلام شده به وسیله شرکت سازنده شارژ گردد. حتی اگر یکی دو مورد هم خلاف انتظار ظاهر شوند و بدرخشند، باز هم بیشتر از یک دقیقه نمی توانند این سرعت را حفظ نمایند چون باعث می گردد داغ شوند یا به باتری گوشی صدمه بزنند.

بنابراین موارد بیشتر از 100 وات در واقع خیلی کم به آن اندازه واقعی می رسند و تقریبا می توان گفت هیچ کدام هم برای مدت طولانی در آن اندازه باقی نمی مانند. بعلاوه با کاهش سرعت شارژ، باز هم باتری تحت فشار و استرس خواهد بود و حتی باتری هایی با سلول های قدرتمندتر و گران تر هم نمی توانند در درازمدت طول عمر مفید خود را حفظ نمایند.

اگر دقت کنید، می بینید بسیاری از شرکت های فراورینماینده گوشی های هوشمند که شارژرهای سریعی هم فراوری می نمایند نظیر شیائومی و ریلمی، تنظیماتی را در گوشی های خود قرار داده اند که کاربران کنترل بیشتری روی سرعت شارژ داشته باشند. آنر خیلی تمایلی به استفاده از شارژرهای سریع نشان نمی دهد و به جای نمونه 100 واتی، برای پرچم دار کم نظیر خود یعنی مجیک 5 پرو از نمونه 66 واتی استفاده نموده که سرعت واقعی آن در تست ها به 45 وات رسید.

این یعنی حتی خود این شرکت ها هم متوجه شده اند که شارژ سریع گوشی در دراز مدت می تواند به باتری گوشی ها صدمه بزند و در نتیجه تصمیم گرفته اند اندکی در این زمینه محتاط تر پیش بروند. اگرچه هنوز هیچ آنالیز یا تحقیقی در زمینه طول عمر مفید باتری با استفاده از شارژر سریع منتشر نشده و در نتیجه نمی توانیم با قاطعیت بگوییم ادعای شرکت ها درست است. بعلاوه نمی دانیم چرا این شرکت ها وقتی می دانند شارژر 200 واتی یا 150 واتی عملا کاربردی در دنیای واقعی ندارد، باز هم تمایل به به کار بردن این اعداد و ارقام عجیب و غریب دارند؟

مشکل دیگری که وجود دارد این است که بسیاری از شرکت ها برای اینکه گوشی شان از شارژ سریع پشتیبانی کند، فقط استفاده از لوازم جانبی خود را توصیه می نمایند. مثلا شما اگر بخواهید وان پلاس 11 را با یک USB PD شارژ کنید که برای خود شرکت نیست، باید تقریبا 2 ساعت زمان بگذارید در حالی که استفاده از شارژر خود شرکت این زمان را به شکل قابل توجهی کاهش می دهد.

اکنون که در سال 2023 زندگی می کنیم و شرایط ما را به استفاده از گوشی های هوشمند وابسته و مجاب نموده، نباید به این صورت باشد که محدود به استفاده از یک چیز باشیم. بعضی از شرکت ها البته در این زمینه بهتر عمل می نمایند و هم از شارژرهای اختصاصی و هم USB PD پشتیبانی می نمایند اما این موضوع باید همه گیر گردد. تصور کنید شارژر اصلی خود را در خانه جا گذاشته اید و باید با یک USB PD دیگر، گوشی را شارژ کنید؛ آن وقت است که باید مدت ها منتظر بمانید تا باتری 5000 میلی آمپر ساعتی گوشی شما برای چند ساعت، به مقدار کافی شارژ گردد.

نکته: USB پاور دلیوری یک استاندارد جهانی است که به عنوان راه چاره رایج شارژ سریع طراحی شده و می تواند در تمام دستگاه های مبتنی بر USB مورد استفاده قرار گیرد. این فناوری با تشخیص سرعت شارژ مورد احتیاج باتری، آن را شارژ نموده و از آسیب رساندن به آن جلوگیری می نماید.

شرایط شارژ سریع گوشی چگونه بهتر می گردد؟

برترین راه چاره این است که میانه رو بود و از یک استاندارد جهانی پیروی کرد که همه گوشی ها از آن پشتیبانی نمایند و دیگر مسئله ای هم از بابت شارژر شرکتی و غیر شرکتی وجود نداشته باشد. اما متأسفانه بسیاری از شرکت ها به سه علت به این موضوع مخالف هستند.

نخست اینکه بعضی از شرکت های محافظه کار نظیر اپل و گوگل هنوز نمی خواهند از شارژرهای سریع تر استفاده نمایند، دوم اینکه آن ها با وجود شارژرهای شرکتی احتیاجی به شارژرهای دیگر نمی بینند و سوم اینکه وقتی می توانند از راه فروش شارژرهای خودشان کلی سود به جیب بزنند، چرا مردم را به خرید USB PDهای مقرون به صرفه تر تشویق نمایند؟

با این حال بسیاری از برندها هنوز هم تمایل به استفاده از استانداردهای جهانی دارد. مثلا ایسوس از استاندارد USB Power Delivery PSS که در سال 2017 معرفی گردید پشتیبانی می نماید و شارژرهای HyperCharge خود را با این فناوری در کنار گوشی هایش قرار می دهد. این شارژرها برای سریع ذن فون و راگ فون به ترتیب 30 و 65 وات سرعت دارند که بسیار هم کافی به نظر می رسند.

جالب است بدانید همین شارژر 65 واتی قادر است راگ فون 7 با باتری 6000 میلی آمپر ساعتی را در مدت تنها 42 دقیقه شارژ کند. از طرفی با شارژرهای شخص ثالث هم سازگاری کامل دارد تا کاربر در هر شرایطی، بدون نگرانی و با بالاترین سرعت بتواند گوشی اش را شارژ کند.

سامسونگ هم در این زمینه پیشرفت هایی داشته است. شارژر 45 واتی سری گلکسی S23 (مدل پلاس و اولترا) می تواند در کمتر از 1 ساعت شارژ باتری این گوشی ها را پر کند که اگرچه نسبتا کند است اما باز هم در مقایسه با یک سری از شرکت های دیگر شرایط بهتری است و امید می رود در آینده ای نزدیک، شرایط بهتر هم بگردد. البته شرایط سامسونگ در گوشی های مالی و میان رده از لحاظ شارژ سریع تعریف خاصی ندارد.

یک سری از شرکت ها فناوری های شارژ سریع را به برترین شکل در گوشی های پرچم دار به کار می گیرند. مثلا ایسوس و سامسونگ گزینه هایی برای کاهش سرعت شارژ در نظر گرفته اند تا گوشی داغ نگردد و باتری آن شرایط سالم خود را در طول زمان حفظ کند و در عین حال با سرعت معقولی هم شارژ گردد. بعضی از شرکت های دیگر هم همین فناوری ها را دارند اما متأسفانه بسیاری از آن ها فقط محدود به گوشی های پرچم دار هستند و نه میان رده و مالی که امید می رود این اتفاق هرچه زودتر رخ دهد.

سخن انتهای

به نظر می رسد سرعت 30 و 60 وات، برترین و امن ترین سرعتی است که شرکت های فراورینماینده گوشی های هوشمند می توانند برای گوشی های خود در نظر بگیرند. با این سرعت نه خبری از داغ شدن است، نه کند بودن بیش از حد. بعلاوه انتظار می رود شرکت ها این سیاست انحصارگری را رها نموده و اجازه دهند کاربران با استفاده از هر شارژری، گوشی خود را با سرعت بالایی شارژ نمایند. بعلاوه انتظار دیگری هم که داریم این است که شرکت ها قابلیت های خوب را فقط محدود به گوشی های پرچم دار ننمایند و به جای آن، گوشی های میان رده و مالی را هم مورد توجه قرار دهند.

به نظر شما مهم ترین فاکتور درباره شارژ سریع گوشی چیست؟

بالاترین سرعت، بدون اهمیت به خطرات احتمالی آن

قابلیت های شارژ هوشمند برای جلوگیری از آسیب رسیدن به گوشی

پشتیبانی از USB PD PPS برای شارژ گوشی با آداپتورهای شخص ثالث

سرعت شارژر اهمیتی ندارد، باتری باید پرظرفیت باشد

نظر دیگری دارم (کامنت کنید)

منبع: Android Authority